Tuje - no co mogą chorować, choroby grzybowe i nie tylko.

nie	pon	wto	śro	czw	pią	sob
	1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30

Choroby grzybowe tui

Fytoftoroza tui

Fytoftoroza to dość powszechna choroba grzybowa tui, która często staje się problemem w drugiej połowie czerwca. Charakterystyczne objawy obejmują żółknięcie, brązowienie i obumieranie rośliny. Dodatkowo tuja wykazuje ograniczony wzrost, a dolna część pędu drewnieje.

Aby skutecznie zwalczyć tę chorobę, konieczne jest usuwanie silnie dotkniętych roślin. Te z wczesnymi objawami choroby oraz wszystkie rosnące w pobliżu zaleca się opryskiwać i podlewać preparatem biologicznym, takim jak Polyversum WP, w celach zarówno leczniczych, jak i zapobiegawczych. W przypadku braku dostępu do preparatu, można zastosować fungicydy, takie jak Proplant 722 SL, do podlania roślin. Odpowiednia opieka i szybka reakcja pomagają w ochronie tui przed skutkami fytoftorozy, przywracając im zdrowie i estetyczny wygląd.

Aby zabezpieczyć nowo posadzone tuje przed fytoftorozą, zaleca się dodanie kompostowanej kory sosnowej do gleby przed sadzeniem. Ta domieszka skutecznie hamuje rozwój patogenu. Dodatkowym środkiem zapobiegawczym jest stosowanie mikoryzy, która poprawia ogólną kondycję roślin. Korzystne grzyby mikoryzowe wzmacniają ogólną odporność tuji, ułatwiając im pobieranie składników odżywczych z gleby, jednocześnie ograniczając rozwój szkodliwych patogenów. To strategiczne podejście pomaga w zabezpieczeniu tuji przed fytoftorozą, wspomagając ich zdrowy wzrost i rozwój.

Opieńkowa zgnilizna korzeni

Opieńkowa zgnilizna korzeni stanowi kolejne zagrożenie dla tuji, będącą chorobą o podłożu grzybowym. Objawia się tym, że łuski tuji stają się matowe, przebarwiają się na żółto i brązowo. Na powierzchni kory oraz na drewnie pojawiają się znaczne obszary białej grzybni. Kora u nasady pędów staje się brązowa, obumiera, a następnie pęka, odsłaniając drewno.

Tuje dotknięte opieńkową zgnilizną korzeni muszą być natychmiast usuwane. Obecnie skupiamy się na ogólnym wzmacnianiu zdrowych roślin poprzez odpowiednią pielęgnację, stosowanie nawozów, korzystanie ze szczepionek mikoryzowych oraz opryskiwanie naturalnym preparatem.

Ponieważ grzybnia opieńki może przetrwać w glebie przez wiele lat, zaleca się unikanie sadzenia nowych tuji w miejscu, gdzie wcześniej rosła chora roślina. Dla nowych nasadzeń zaleca się wybieranie odmian odpornych na atak tej choroby. To podejście ma na celu ochronę ogrodu przed dalszym rozprzestrzenianiem się tej groźnej choroby.

Zamieranie pędów

Kolejnym często spotykanym problemem na tujach jest zjawisko zamierania pędów. Charakteryzuje się ono pojawianiem się martwych obszarów u podstawy pędu, obumieraniem łusek i występowaniem raka na pędach. Łuski tuji zaczynają żółknieć od góry, stopniowo przechodząc w brązowienie i kończąc na obumieraniu. W przypadku wystąpienia tych objawów, konieczne jest przycinanie i usuwanie dotkniętych fragmentów roślin z ogrodu, jednocześnie zapewniając optymalne warunki do rozwoju tuji.

Szara pleśń

Szara pleśń to kolejna potencjalna trudność, z jaką mogą spotkać się tuje, zwłaszcza gdy są uprawiane w nieodpowiednich warunkach. Objawia się to poprzez pojawienie się wodnistych plam na łuskach, które stopniowo zmieniają kolor na brązowy i obumierają. W wilgotnych warunkach na dotkniętych obszarach często pojawia się szary nalot pleśniowy.

Aby skutecznie zwalczyć szarą pleśń, konieczne jest usuwanie zakażonych fragmentów roślin. Jeśli tujom grozi zbyt duże zagęszczenie, należy prowadzić ich uprawę w taki sposób, aby unikać nadmiernego zacieniania i zwiększać przepływ powietrza. W przypadku poważnych infekcji zaleca się stosowanie fungicydów. Regularne opryskiwanie tym środkiem może pomóc w zapobieganiu ponownym infekcjom i utrzymaniu krzewów tui w zdrowiu.

Fuzarioza tui

Fuzarioza, to choroba wywoływana przez grzyby. Na początku atakuje jedynie wierzchołki pędów, lecz szybko przenosi się na łuski, które żółkną, następnie brązowieją i obumierają. W ostatnim etapie choroby na obszarach nekrotycznych można dostrzec pomarańczowe skupiska zarodników.

W przypadku zainfekowanych roślin zaleca się ich wycinanie i usuwanie, jednocześnie przeprowadzając kilkakrotne opryskiwanie sąsiednich tuji fungicydem. Działanie to ma na celu kontrolowanie rozprzestrzeniania się choroby i ochronę zdrowych roślin przed zakażeniem. Przyjęcie tych środków zaradczych pomaga w utrzymaniu tuj w dobrej kondycji poprzez zwalczanie fuzariozy i minimalizowanie ryzyka dalszego rozprzestrzeniania się grzyba.

Dotychczas popularnym zwyczajem było spalanie pozostałości roślin zarażonych chorobami i szkodnikami, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się patogenów. Jednak obecnie przepisy zabraniają spalania liści i gałęzi, nawet jeśli są one pochodzenia chorych roślin.

Choroby fizjologiczne tui

Gdy na tujach zauważysz niepokojące objawy, takie jak lekkie brązowienie pojedynczych gałązek, nie panikuj od razu. Ważne jest, aby dokładnie obserwować konkretne objawy, ich czas pojawienia się oraz warunki pogodowe. Wiele objawów nie jest spowodowanych infekcjami, lecz ma podłoże fizjologiczne, co oznacza, że są związane z naturalnymi procesami w roślinie. Te choroby fizjologiczne tui można łagodzić poprawiając warunki uprawy rośliny.

Usychanie tui w okresie zimowym

Brązowienie igieł tui w zimie często jest mylnie interpretowane jako skutek przemarzania rośliny. W rzeczywistości, tui są wysoce odporne na mróz, jednak jako rośliny zimozielone, potrzebują dostępu do wody przez cały rok, również zimą. Podczas zimy pędy tui są narażone na osuszanie przez mroźne, suche wiatry, a roślina nie może pobrać wody z zamarzniętej gleby, co prowadzi do wysychania.

Aby temu zapobiec, zaleca się obfite podlewanie tuji jesienią przed nadejściem mrozów i konieczność nawadniania roślin w zimie podczas okresów odwilży, gdy gleba odszroni. Dodatkową ochroną może być ściółkowanie gleby pod tujami za pomocą agrowłókniny sciółkującej, czarnej , co ogranicza parowanie wody i utrzymuje stałą wilgotność ziemi. Kora sosnowa, rozłożona warstwą o grubości 5-10 cm, również stanowi skuteczną ściółkę. Dodatkowo, osłony chroniące tuję przed mroźnym, wysuszającym wiatrem mogą być pomocne np. używając do tego agrowłókniny białej, zimowej

Nieprawidłowe nawożenie tui

Niewłaściwe podlewanie lub nadmierne stosowanie nawozów w wysokim stężeniu mogą również spowodować poparzenia i brązowienie igieł tui, zwłaszcza jeśli masowe brązowienie pędów postępuje bardzo szybko. W przypadku chorób lub innych czynników, brązowienie pędów zazwyczaj postępuje znacznie wolniej. Jeśli zauważasz, że twoje tuje gwałtownie brązowieją i obumierają w zaledwie kilka dni, zastanów się, czy nie przesadziłeś z ilością używanego nawozu. Aby zaradzić tej sytuacji, możesz przeprowadzić obfite podlewanie tui w celu wypłukania nadmiarowego nawozu do głębszych warstw ziemi. Oczywiście zaleca się także zaprzestanie dodatkowego nawożenia do czasu ustabilizowania sytuacji.

Brązowienie tui na jesień - przygotowanie do zimy.

Dobrym przykładem naturalnego procesu, który nie powinien budzić niepokoju, jest brązowienie igieł tui obserwowane jesienią. W tym okresie górna strona łusek brązowieje, ale na wiosnę ponownie odzyskuje zielony kolor. To fizjologiczny proces przygotowania tui do zimowania i nie stanowi oznaki choroby. Zjawisko to jest powszechne w wielu popularnych odmianach tui, zwłaszcza u szybko rosnących odmian żywopłotowych, takich jak tuja Brabant. Warto zaznaczyć, że inna popularna odmiana tui, czyli tuja Szmaragd, nie wykazuje tendencji do brązowienia igieł zimą.

Obumieranie tui spowodowane moczem psa lub kota

W przypadku posiadania zwierząt domowych, takich jak pies lub kot, które mogą oddawać mocz na tujach, możemy zauważyć przebarwienia i obumieranie łusek. Jeśli łuski na dolnych częściach tui stają się czarne i błyszczące, jest to oznaka uszkodzeń spowodowanych moczem zwierzęcia. Jedynym skutecznym sposobem zapobieżenia temu problemowi jest otoczenie roślin siatką, która uniemożliwi zwierzętom dostęp do tui. Lub spryskanie drzewka specjalnym preparatem odstraszającym psy.

Choroby wywołane przez szkodniki

Szkodniki, choć występują na tujach rzadziej niż choroby, nie mogą być całkowicie wykluczone. Jednym z najpoważniejszych zagrożeń są:

Misecznik tujowiec

Opisuje Pancerzowca Tui (Tetraleurodes thujae), który to owad charakteryzuje się małymi, brązowymi tarczkami o wypukłym kształcie. Często porównuje się go do suchych muszelek. Szkodnik ten może powodować przebarwienia pędów i ograniczać wzrost rośliny. Pokrywa łuski lepką substancją, która staje się pożywką dla grzybów sadzakowych.

Aby zwalczyć pancerzowca tui, stosuje się opryski, z których jednym z prewencyjnych środków jest Fastac. Najlepiej wykonywać te opryski przedwiosennego, eliminując formy zimujące owada. Drugi termin skutecznego zwalczania to okres do połowy lipca, gdy wylęgają się larwy. Działa to jako skuteczna metoda kontroli populacji tego szkodnika, pomagając w utrzymaniu zdrowia tujowców w ogrodzie.

Miodownica tujowa

Miodownica tujowa (Elatobium abietinum) to jedna z powszechnie spotykanych mszyc na żywotnikach. Gdy pojawia się na krzewach, tworzy liczne kolonie bezskrzydłowych owadów, charakteryzujących się długimi i cienkimi odnóżami. Miodownica zasysa sok z łusek, co prowadzi do ich brązowienia i obumierania. Dodatkowo wydziela lepką substancję, która może przenosić grzyby i wirusy. Na atakowanych tujach często można zauważyć intensywną aktywność mrówek, które chętnie zbierają spadź, stanowiącą pożywienie dla nich.

Zwalczanie miodownicy tujowej obejmuje różnorodne preparaty, a warto rozważyć ekologiczne środki, takie jak Agricolle, które są skuteczne w ograniczaniu populacji mszyc i minimalizują wpływ na środowisko.

Licinek tujowiaczek

Larwy tujowiaczka, kremowo-brunatnego motyla, są zielonkawe i mierzą około 3 mm długości. Te małe larwy żerują wewnątrz pędów, najczęściej na przełomie kwietnia i maja, co prowadzi do brązowienia i obumierania łusek. Niestety, symptomy te są trudne do odróżnienia od szkód spowodowanych chorobami lub przemarznięciem. Na rynku brakuje w pełni skutecznych środków zwalczających tego szkodnika.

Najlepszym podejściem do ochrony przed tujowiaczkiem jest profilaktyczne opryskiwanie krzewów insektycydem w okresie wylotu motyli, który przypada na przełom lipca i sierpnia. Zaleca się stosowanie preparatów, takich jak Fastac, podawanych dwukrotnie w odstępie 10 dni. Działa to jako skuteczna metoda zapobiegawcza na zwalczanie tego szkodnika.

Podsumowując. Regularna obserwacja tui, odpowiednie pielęgnowanie gleby oraz szybka reakcja na pierwsze objawy chorób grzybowych, fizjologicznych jak i tych spowodowanych przez szkodniki, są kluczowe dla utrzymania zdrowia tych pięknych roślin. Zastosowanie naturalnych środków, odpowiednie nawadnianie i ochrona przed zwierzętami domowymi mogą pomóc w minimalizacji ryzyka wystąpienia chorób grzybowych na tui.